Strona główna | Linki | Katalog | Ogłoszenia | PTGEM | Subskrybcja | Ustaw startową | Do ulubionych | Poleć znajomym | Zaloguj się   
Aktualności
Informacje
Prawo
Trendy
Stowarzyszenia

Aktualny numer
Szukaj w serwisie

Profesor Barbara Kosmowska-Ceranowicz – geolog, muzeolog, gemmolog, badacz bursztynu
Dr inż. Nikodem Sobczak
Nakreślenie sylwetki Pani Profesor w krótkiej notce biograficznej nie jest możliwe bez odwołania się we wstępie do Jej szczególnych przymiotów.Bibliografia Pani Profesor składa się z ponad 200 pozycji. Tematem jest głównie bursztyn bałtycki (sukcynit i jego odmiany) ale też bursztyn meksykański i dominikański, także inne żywice kopalne świata..

Prof. dr hab. Barbara Kosmowska-Ceranowicz urodziła się w Warszawie, wykształcenie średnie (udokumentowane maturą) uzyskała w Gimnazjum i Liceum im. Przemysława w Rogoźnie Wlkp. Studia wyższe ukończyła w 1956 r., na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Tematem pracy magisterskiej pod kierunkiem prof. J. Samsonowicza dotyczyła geologii stratygraficznej dolnego kambru w Górach Świętokrzyskich. Wczesno młodzieńczym pragnieniem Pani Profesor - jak sama przyznaje - miała być medycyna. Niestety „obcość klasowa" uniemożliwiła studia na Akademii Medycznej; podjęła więc pracę w 1951 r. jako analityk w Szpitalu Przemienienia Pańskiego w Poznaniu. W latach 1951-1952 podjęła studia na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Wrocławskiego by ostatecznie w latach 1953-1956 dalsze studia kontynuować na UW. Przebieg pracy naukowej Pani Profesor przedstawia się następująco: doktorat - PAN, Wydział VII, geologia, 1965 r. (zob. „Prace Muzeum Ziemi" 1966, 9 s. 223-296), habilitacja - Uniwersytet Warszawski, Wydział Geologii, 1980 r. (zob. „Prace Muzeum Ziemi" 1979r., 30 s. 3-73), tytuł naukowy Profesora - PAN, Wydział VII, nauki przyrodnicze, 1992 r.

 

Jako człowiek - ciepła, przyjazna, uczynna; jako dydaktyk - łagodna, cierpliwa, chętnie przekazująca wiedzę swoim słuchaczom, umiejętnie dostosowującą poziom prelekcji do możliwości poznawczych słuchaczy; jako naukowiec - dokładna, dociekliwa, nie znosząca bylejakości, zaangażowana i oddana bez reszty swojej ukochanej pracy nad bursztynem, której poświęciła - jako dotychczas - ponad trzydzieści pięć lat; i wreszcie jako koleżanka gemmolog - dyskretna, merytorycznie wyrozumiała, nie narzucająca swojego stanowiska. Pisarstwo Pani Profesor, którego jest mnóstwo, zarówno w sferze poznawczej i ściśle naukowej, jak i popularyzatorskiej, cechuje nie tylko wyjątkowa staranność i merytoryczna poprawność ale również naukowa ciekawość i drobiazgowość, aby wszystko co nowe i ciekawe podawane było natychmiast. Stąd też liczne przepisy, które mogą stanowić dodatkowe źródło poznania, niestety w praktyce jubilerskiej i bursztyniarskiej rzadko wykorzystywane. A szkoda. Tyle subiektywnego spojrzenia na osobowość Pani Profesor i Jej dokonania. Myślę, że Czytelnicy zechcą mi wybaczyć ten opis, ale przeglądając twórczy dorobek tej skromnej kobiety nie mogę pozbyć się zadziwienia. W Muzeum Ziemi PAN pracuje od 1956 r. kolejno na stanowiskach od młodszego asystenta do profesora. Do 1974 r. kieruje Działem Popularyzacji i następnie Działem Geologii, a od końca 1974 r. do dziś prowadzi Dział Bursztynu. Była członkiem założycielem Grupy Roboczej Minerałów Organicznych Międzynarodowego Towarzystwa Mineralogicznego (WGOM IMA), członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego i honorowym członkiem założycielem Międzynarodowego Stowarzyszenia Bursztynnikow, także innych organizacji krajowych i zagranicznych (np. Bernstein Arbeitskreis w Hamburgu). Współpracowała z Międzynarodowym Komitetem Naukowym Światowego Kongresu „On Amber Inklusions" w Hiszpanii i Międzynarodową Konferencją „Ukrainian amber world" w Kijowie; jest Wiceprzewodniczącą Światowej Rady Bursztynu w Gdańsku. Ważnym forum prezentowania wyników badań nad bursztynem, a także inspirowania nowych inicjatyw, są organizowane doroczne (od 1976 r.) w Muzeum Ziemi interdyscyplinarne spotkania badaczy bursztynu z Polski i zagranicy. Nie mniej ważnym forum są seminaria na corocznych targach bursztynu AMBERIF w Gdańsku (od 1994 r.). Dorobek tych spotkań został opublikowany w specjalnym, dwujęzycznym wydaniu pt. „Bursztyn poglądy opinie". W przygotowaniu tom następny. Ponadto cykl wystaw według Jej koncepcji w ramach targów „Złoto, Srebro, Czas" w Warszawie (od 2001 r.) w celu upowszechniania wiedzy o bursztynie. Często jest ich autorem.

Wystawy czasowe i objazdowe organizowane już od 1978 r. stały się ważnym doświadczeniem w popularyzowaniu wiedzy o bursztynie. W ciągu ok. 30 lat odbyło się 65 otwarć, w tym 17 zagranicą. Wystawom towarzyszą wykłady, seminaria, konferencje oraz liczne publikacje, w tym również (przez kilka lat), w czasopiśmie Polski Jubiler. Opracowanie ponad półwiecznych dziejów warszawskich zbiorów bursztynu ma po za wartością dokumentu historycznego, również walor metodyczny. Stanowi podstawę prac naukowych w rożnych dyscyplinach wiedzy, a w odniesieniu do potrzeb przemysłu jubilerskiego i zdobniczego bogaty materiał dla badań stosowanych.

We wszystkich popularyzacyjnych inicjatywach udział Pani Profesor stał się nieodzowny. Ona uczy, wykłada, instruuje i nadzoruje. Dlatego o Jej obecność we wszystkich tych przedsięwzięciach organizatorzy szczególnie zabiegają. W sumie Profesor B. Kosmowska-Ceranowicz brała udział ponad 40 razy w rożnego rodzaju Kongresach i Konferencjach w kraju i zagranicą przedstawiając swoje doświadczenie i wyniki prac nad bursztynem. Ta naukowa i popularyzatorska działalność nie mogła nie skutkować rożnymi wyróżnieniami, nagrodami, medalami i odznaczeniami przynoszącymi Jej zapewne dużą satysfakcję w tym choćby „Bursztynnik stulecia Barbara Kosmowska- Ceranowicz", jak napisano na statuetce ofiarowanej przez Stowarzyszenie Bursztynników, czy Krzyż Kawalerii Orderu Odrodzenia Polski (2001 r.) oraz złotą odznakę Min. Kultury i Dziedzictwa Narodowego za „Opieką nad zabytkami" (2002 r.). Wspomnę jeszcze poniekąd dla satysfakcji wszystkich polskich gemmologów, że przyznano Jej złotą odznakę PTGem (2001 r.) „Za całokształt pracy w ramach Towarzystwa oraz olbrzymie zasługi w krzewieniu wiedzy gemmologicznej pośród społeczeństwa". Bibliografia Pani Profesor składa się z ponad 200 pozycji. Tematem jest głownie bursztyn bałtycki (sukcynit i jego odmiany) ale też bursztyn meksykański i dominikański, także inne żywice kopalne świata, żywice subfosylne. Obejmuje ich genezę, właściwości, złoża, mikrostruktury i imitacje. Obecnie Profesor Kosmowska- Ceranowicz kontynuuje pracę w międzynarodowym współautorstwie nad atlasem krzywych IR bursztynu i innych żywic kopalnych. Wykorzystując metodę IRS zgromadziła ich już ponad 700. Badaniami zamierza objąć ponad 100 żywic kopalnych dotychczas odkrytych na wszystkich kontynentach świata.

Kończąc tą krotką notkę biograficzną najwybitniejszego znawcy bursztynu, wspomnę tylko o ostatnim artykule wydrukowanym w 2009 r. w Belgradzie. Dotyczy on odkrycia w mikroskopie elektronowym SIEM przez Panią Profesor mikrokryształów kwasu bursztynowego w bursztynie białym. To kolejne znaczące odkrycie. Gratulujemy sukcesu.
[ drukuj ]


Źródło wiadomości:
1(11)




Wydawca    Redakcja    Prenumerata    Reklama    Pomoc    Polityka prywatności    
Wszelkie prawa zastrzeżone.