Obecnie szkolić gemmologów mogą wszyscy – osoby wykształcone i niewykształcone, osoby posiadające i nie posiadające wiedzy, osoby mające doświadczenie zawodowe i pedagogiczne lub dyletanci.

Pierwsze informacje o wystąpieniach korundów (szafirów i rubinów) na Madagaskarze pochodzą z zapisków francuskiegopodróżnika Flancourta, z 1658 roku. Na początku XX wieku zaczęto interesować się korundami malgaskimi pod kątem wykorzystania w jubilerstwie, a od lat 60-tych XX wieku skały korundowe znalazły zastosowanie w przemyśle materiałów ogniotrwałych. Stosunkowo niedawno (lata 90-te XX wieku) Madagaskar stał się potęgą w skali świata, jeśli chodzi o wydobycie jubilerskich odmian szafirów i rubinów, będąc w czołówce obok takich krajów jak Sri Lanka, Indie, Birma, Tajlandia, Australia, Kenia i Tanzania. Dla przykładu miesięczne wydobycie tylko jednej kopalni szafirów w okręgu Ilakaka zaspokaja roczne zapotrzebowanie przemysłu jubilerskiego w Szwajcarii na ten kamień.

   Opale zajmują szczególne miejsce wśród jubilerskich kamieni szlachetnych. Sprawiają to ich niezwykłe walory dekoracyjne będące wynikiem dyfrakcji i interferencji światła białego na periodycznej, uporządkowanej sieci równoległych płaszczyzn zbudowanych ze sferolitów krzemionki. Dzięki bogactwu barw, nieograniczonej liczbie kształtów efektu opalizacji, mnogości odmian i licznym efektom optycznym (opalizacja, opalescencja, dyspersja) zaliczane są do jednych z najcenniejszych i najpiękniejszych kamieni szlachetnych.

Pierwsze znaleziska kamieni szlachetnych na Madagaskarze pochodzą z roku 1547 i zostały zebrane przez francuską ekspedycję pod kierunkiem kapitana Fonteneau. Następnie dopiero na przełomie XIX i XX wieku zaczęto eksplorować Madagaskar w celu pozyskania kamieni jubilerskich.