Wołodymir Indutnyj
Dyrektor Państwowego Centrum Gemmologicznego Ukrainy w Kijowie
Tajemnica istnienia kamieni szlachetnych mieści się w fenomenie człowieczeństwa.
Kamienie szlachetne w przyrodzie nie istnieją; występują w niej jedynie minerały, skały oraz pozostałości zwierząt i roślin w dawnych formacjach geologicznych. Dopiero w świecie homo sapiens okazało się konieczne uprzedmiotowienie pojęć myślowych co dało impuls do gradacji różnych substancji i określenia najbardziej cenionych jako kamienie szlachetne.
Wytworzony przez czynniki biologiczne i klimatyczne bursztyn stał się w procesie dziejowym bodajże najważniejszym kamieniem szlachetnym Europy, rodzajem przyrodniczej inkluzji do dziejów społecznych i obyczajów kulturowych jej najbardziej rozwiniętych społeczeństw.
Budowanie świadomości zawsze wymagało sprecyzowania takich kategorii jak:
„całość - część”, „piękne – brzydkie”, „cenne – niecenne”, „właściwe – niewłaściwe”, „tajemnicze – jasne”, „ciepłe – zimne” i wiele innych. Bursztyn istnieje w świadomości społeczeństw jako wysłaniec z początków świata: ciepły, tajemniczy, piękny, przezroczysty, barwny i cenny, a przy tym zdolny do zachowania tych wartości z pokolenia na pokolenie.
Bursztyn jest materiałem pozwalającym ludziom na ukazanie ich talentów twórczych i mistrzostwa manualnego w swoistych formach miniaturowej rzeźby europejskiej. Zresztą sama przyroda obdarzyła go niepowtarzalną urodą i innymi unikalnymi właściwościami.
Także dziś bursztyn zachowuje wyjątkową, transcendentną wartość, niezależną od ekonomiki. Jest symbolem międzyludzkiej wymiany wartości i ważnym instrumentem utrwalania tradycyjnej struktury powiązań międzynarodowych.

Łączę wyrazy szacunku -
Wiesław Gierłowski, Przewodniczący Światowej Rady Bursztynu