Kraje zamieszkania członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Bursztynników w Gdańsku zaznaczono żółtym kolorem.
Już w roku 1999, podczas konferencji zorganizowanej przez Bałtycką Kooperację Turystyczną pod przewodnictwem jej Dyrektora Generalnego, Szweda Arne Elleforsa, Gdańsk został uznany za Światową Stolicę Bursztynu. Stało się tak nie tylko z racji najbogatszej oferty wyrobów i dzieł sztuki z bursztynu występującej na rynku lokalnym, dominacji w eksporcie do wielu krajów świata, ale i lokalizacji pomiędzy największymi trzeciorzędowymi złożami bursztynu w delcie mitycznego Eridanu. Złoża te leżą na obrzeżach Zatoki Gdańskiej: na zachodnim wybrzeżu Sambii i przy nasadzie Mierzei Helskiej, w sumie stanowiąc ponad 80% udokumentowanych zasobów bursztynu (sukcynitu) w świecie. Tak ogromne zasoby surowca w trzeciorzędowym złożu również przemawiały za uznaniem stołeczności regionu gdańskiego w dziedzinie bursztynnictwa.

Bardzo ważna okazała się tradycja bursztynowych szlaków handlowych, które wiodły z południa w rejon ujścia Wisły po bursztyn zbierany na bałtyckich plażach. Uroda bryłek - po naturalnej fazie obróbki w toku przemieszczania się z morskiego dna na plaże, po ich naturalnym klarowaniu poprzez wygrzewanie na piaszczystym brzegu i po nabieraniu barw w procesie wietrzenia - jest do dziś wzorcem dla klasycznych odmian bursztynu, powszechnie znanych w świecie.

Dziś morze nie jest już tak hojne jak dawniej. Pozostawiło nam jednak na Żuławach Wiślanych, w kilkumetrowej warstwie, bogate nagromadzenia sprzed paru tysięcy lat w postaci dawnych plaż przykrytych osadami wiślanymi i morskim piaskiem, możliwe do wydobycia wypróbowaną metodą wypłukiwania. Znaczna część tych nagromadzeń leży w obrębie wschodnich dzielnic Gdańska.

Ważne jest także to, że na prawie cały teren Polski bursztyn został w okresie lodowcowym przeniesiony w krach stanowiących zamrożone fragmenty trzeciorzędowego złoża z okolic dzisiejszego Gdańska. Równie piękne odmiany, z intensywnie czerwoną zwietrzeliną na zewnątrz i delikatnie kremowym odcieniem wewnątrz bryłek, są dobrze znane z licznych żwirowni. To z nich powstawały ludowe ozdoby kurpiowskie i kaszubskie.

Wśród największych zachowanych brył większość pochodzi właśnie z nagromadzeń polodowcowych. W Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie prezentowany jest okaz o masie 9750 g, znaleziony w okolicach Kamienia Pomorskiego. Na wystawie "Bursztyn i bursztynnic". zorganizowanej przez Stowarzyszenie w grudniu 2000 r. w Chojnicach znalazły się okazy z kolekcji prywatnej wydobyte przed kilkunastu laty w Kamieniu Krajeńskim, w tym największa powojenna polska bryła o masie prawie 3000 g.

A więc nie tylko ogromna masa zasobów, lecz także oryginalność i różnorodność okazów stanowi podstawę do lokalizowania w Polsce światowego centrum bursztynu.

W Polsce, a szczególnie w województwie pomorskim, znacząca jest też liczba osób w różny sposób związanych z bursztynem, poprzez naukę, wydobycie, produkcję i handel.
W roku bieżącym odbyły się w Gdańsku już po raz ósmy Międzynarodowe Targi Bursztynu "Amberif". Są aktualnie największymi targami bursztynu na świecie, na których organizowane są seminaria naukowe, pokazy mody i biżuterii oraz konkursy dla projektantów i wystawców.

W 2001 r. Stowarzyszenie wybrało zasłużonych dla bursztynu - Bursztynników Stulecia - prof. Barbarę Kosmowską-Ceranowicz i założyciela Stowarzyszenia Bursztynników w Polsce mgr. Wiesława Gierłowskiego. Stowarzyszenie wyróżnia też swoich członków, przyznając corocznie statuetki Bursztynnika Roku. W bieżącym roku uhonorowano nią prof. Jana Koteję z Krakowa. 

Wystawa "Bursztyn i bursztynnicy" w zabytkowej baszcie w Chojnicach.	Prezes Stowarzyszenia Bursztynników Wojciech Kalandyk i laureaci tytułu "Bursztynnika Stulecia" Barbara Kosmowska-Ceranowicz i Wiesław Gierłowski.

Stowarzyszenie jest znaną na świecie, prężnie działającą jedyną organizacją pozarządową zrzeszającą bursztynników. Do tej pory: 

• jest obecne na wszystkich liczących się imprezach handlowych w kraju i wielu zagranicznych, promując urodę i niezwykłość bursztynu
• jego członkowie biorą udział w konferencjach i seminariach dotyczących bursztynu zarówno w kraju, jak i za granicą; 
• ustanowiło certyfikat jakości, znany na świecie, gwarantujący, że firmy, które się nim posługują, dbają o właściwą jakość towaru, uczciwie, zgodnie z zasadami oznaczają swój towar, przestrzegają dobrych zwyczajów handlowych. Certyfikaty wydawane są naszym członkom w wielu krajach w różnych językach;
• ma własnych rzeczoznawców bursztynu, organizuje dla nich szkolenia i seminaria;
• wydaje kwartalnik "Bursztynisko" i różnego rodzaju wydawnictwa promujące bursztyn; 
• jest obecne w Internecie, ma własną stronę www.amber.org.pl  
• z usług naszych członków korzystają czasopisma, ośrodki badań gospodarki, urzędy celne, izby skarbowe; 
• z inicjatywy i przy wydatnej pomocy Stowarzyszenia powstało i ciągle jest zasilane w eksponaty Muzeum Inkluzji przy Uniwersytecie Gdańskim. Współpracuje również z Muzeum Archeologicznym w Gdańsku, które stara się kontynuować najstarsze tradycje muzealnictwa bursztynowego w tym mieście, a także z Muzeum Ziemi PAN w Warszawie. 
• wspomaga i współpracuje ze szkołami, w których popularyzuje wiedzę o bursztynie, pomaga uzupełniać warsztat Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni Orłowie w narzędzia do praktycznej pracy w jubilerstwie i bursztynie. Szkole w Lewinie Kłodzkim, która przyjęła nazwę "Na Bursztynowym Szlaku", ufundowało drzewce do sztandaru zakończone bursztynem. 

Gabriela Gierłowska
Fotografie: G. Gierłowska